İşçinin ölümünün iş sözleşmelerine etkisi konusunda İş Kanunu’nda doğrudan bir düzenleme yer almamaktadır. Türk Borçlar Kanunu’nun 440.maddesinde yer alan “Sözleşme, işçinin ölümüyle kendiliğinden sona erer. İşveren, işçinin sağ kalan eşine ve ergin olmayan çocuklarına, yoksa bakmakla yükümlü olduğu kişilere, ölüm gününden başlayarak bir aylık; hizmet ilişkisi beş yıldan uzun bir süre devam etmişse, iki aylık ücret tutarında bir ödeme yapmakla yükümlüdür.” düzenleme doğrultusunda, işçinin ölümü ile iş sözleşmesi sona erer ve iş sözleşmesinin sona ermesine ilişkin sonuçlar ortaya çıkar.

İş sözleşmesinin işçinin ölümü ile birlikte sona ermesine ilişkin sonuçlardan biri de İş Kanunu’nun 59.maddesiden yer alan “İş sözleşmesinin, herhangi bir nedenle sona ermesi halinde işçinin hak kazanıp da kullanmadığı yıllık izin sürelerine ait ücreti, sözleşmenin sona erdiği tarihteki ücreti üzerinden kendisine veya hak sahiplerine ödenir. Bu ücrete ilişkin zamanaşımı iş sözleşmesinin sona erdiği tarihten itibaren başlar.” düzenlemedir. Bu düzenleme doğrultusunda, vefat eden işçi tarafından kullanılmayan yani birikmiş yıllık izinlere ilişkin ücret işçinin mirasçılarına ödenmelidir.

Bu durumda vefat eden eşinizin kullanmadığı yıllık izinlere ilişkin ücretin eşinizin işvereni tarafından size ve diğer mirasçılara ödenmesi gerekir. Bu noktada işverenden talepte bulunmanız gerekir. Bu talebin reddedilmesi durumunda öncelikle arabuluculuk yoluna, burada bir uzlaşmaya varılmaması halinde ise dava açma yoluna gitmeniz gerekir.