İş Kanunu’ nun 4/c maddesine göre; ev hizmetlerinde çalışanlar İş Kanunu kapsamı dışında kalırlar ve bu kişiler hakkında Türk Borçlar Kanunu’ nun hizmet sözleşmesine ilişkin hükümleri uygulanır. Ev hizmetlerinde çalışanlar kapsamına kimlerin girdiği konusunda uygulamada süregelen tartışmalar birçok konunun yargıya intikal etmesine yol açmıştır. Bu istisnanın kapsamı Yargıtay tarafından verilen kararlarla şekillenmiştir.

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi tarafından verilen 15.11.206 tarih ve E.2016/30168, K. 2016/20156 numaralı kararda bu konuda önemli vurgulamalar yapılmıştır;

“4857 sayılı Yasanın 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi uyarınca, “ev hizmetlerinde çalışanlar” hakkında bu kanun hükümleri uygulanmaz. Ev hizmetlerinde aşçı, uşak, temizlikçi gibi işlerde çalışan işçi ile ev sahibi işveren aralındaki uyuşmazlığın iş mahkemesi yerine genel mahkemelerde çözümlenmesi gerekir. İş Kanunu kapsamı dışında bırakılan bu hizmetleri gören kimselerle bunları çalıştıranlar arasındaki hukukî ilişkilerde Borçlar Kanununun hizmet akdine ilişkin hükümleri uygulanır. Çalışmayan aile bireylerini evden alarak alışverişe, şehir içinde gezmeye götüren, boş zamanında ev ve eklentilerinde zamanını geçiren şoföründe ev hizmeti yaptığı ve iş kanunu kapsamında olmadığı kabul edilmelidir (Yargıtay 9.HD. 09.10.2008 gün ve 2007/27814 Esas, 2008/25988 K.).

Buna karşın evde hastaya bakan hemşire ve çocuk eğiticisi İş Kanunu kapsamında değerlendirilmelidir.

Diğer taraftan İş Kanunu kapsamında kalmayan işler, işveren veya işçi ile ilgili hükümler, istisnai hükümlerdir. Yargıtay İçtihadı Birleştirme Genel Kurulu’nun 23.05.1960 gün, 11-10 sayılı ve 10.05.1974 gün, 3-44 sayılı kararları uyarınca, özellikle iş hukukunda istisnaî hükmün genişletilerek değil, dar yorumlanması gerekir. İşçiler yararına düzenlenen hükümlerin, işçiler yararına yorumlanması asıldır.

Bunun yanında işçi vasıflı olup, salt bu vasfından dolayı evde bir hizmette çalıştırılıyor, bu hizmet dışında çalıştırılmıyorsa İş Kanunu kapsamında kabul edilmelidir. Örneğin hemşire, çocuk bakıcısı, eğitim elemanı ve özel aşçı gibi çalışan kişiler bu kapsamdadır.”

Yargıtay’ın kısmen yukarıya aktardığımız kararında da vurgulandığı üzere; evde hastaya bakan hemşirenin İş Kanunu kapsamında değerlendirilmesi gerekir. Bu nedenle işinize son verilmesi durumunda başta birikmiş ücret alacaklarınız olmak üzere, kullanılmayan yıllık ücretli izinlere ilişkin ücretinizi, kıdem tazminatınızı (İş Kanunu’nun 25/II. maddesinde yer alan haklı nedenlerden biri ile sözleşme feshedilmemiş olması şartıyla) ve ihbar süresine uyulmamış ise ihbar tazminatınızı talep etmeniz söz konusu olabilecektir.